In de praktijk blijkt de wens van de landelijke overheid om cliëntenparticipatie te realiseren niet eenvoudig.

Twee publicaties die vandaag verschenen, doen me de wenkbrauwen fronsen.

Het Amerikaanse bedrijf Greyston Bakery bakt al sinds 1982 brownies. Dat is niet zo bijzonder, zult u zeggen.

Soms wind je je op aan de hand van iets dat je hoort en/of ziet op radio en tv.

Veel gemeentelijke organisaties zijn inmiddels feitelijk gekanteld.

De uitspraken van 18 mei van de Centrale Raad van Beroep hebben heel wat duidelijkheid geschapen. Maar soms niet genoeg.

Hier heb ik – en met mij vele anderen – reikhalzend naar uitgekeken! En nu is het zover, de staatssecretaris heeft het ontwerpbesluit ‘Tijdelijk besluit experimenten Participatiewet’ aangeboden aan de Kamer.

Op 23 september heeft Hof van Cassatie in Italië een belangrijke uitspraak gedaan.

U heeft de afgelopen periode veel gehoord over mogelijke experimenten met het basisinkomen. Het jaar 2017 gaat voor het domein ‘Inkomen’ mogelijk de geschiedenis in als het jaar van het basisinkomen 2.0: het maatwerkinkomen. Het maatwerkinkomen wordt een vangnet met oog voor persoonlijke en maatschappelijke effecten. Voor de verre toekomst betekent dit mogelijk lagere uitvoeringslasten, minder oneigenlijk gebruik en vooral een mogelijkheid om armoede echt effectief te bestrijden.

Als het waar is dat alles wat in Amerika gebeurt een paar jaar later overwaait naar Nederland staat ons nog heel wat te wachten.

Er lijkt zich een dilemma voor te doen als het gaat om medewerkers van de gemeente die niet mee willen of kunnen met de transformatie in het sociaal domein.

Het is er: het (lang) verwachte rapport van KPMG-Plexus en HHM.