De Centrale Raad heeft onlangs weer een interessante uitspraak gedaan over de fictieve draagkracht bij boetes.

Collega Frans Kuiper vergeleek in zijn blog Beschut of vogelvrij beschut werk met een voetbalwedstrijd.

Als je een bijstandsuitkering hebt moet je bij de gemeente melding maken van – kort gezegd – alles wat van invloed kan zijn op het recht op uitkering.

Onlangs in de NRC: twee medewerkers van een Amerikaans bedrijf wisselden van e-mailadres.

De jaarlijkse hit ‘Boer zoekt vrouw’ is weer begonnen. In dat programma komen weinig boeren voor maar wel veel vrouwen die een boer zoeken.

Eerder schreef ik een blog met als titel ‘bijstand als gouden kooi’. Zelden heb ik zoveel reacties ontvangen op een blog als op deze.

In de uitspraak van 11 januari 2016 heeft de Centrale Raad van Beroep (CRvB) beslist dat de boete evenredig moet zijn gelet op de draagkracht van de overtreder.

In artikel 2a Boetebesluit socialezekerheidswetten staat sinds 1 januari 2017 als criterium voor het aannemen van opzet:

Op 8 februari hebben wij het casusboekje ‘Mogelijk maken wat nodig is met de omgekeerde toets’ uitgereikt aan staatssecretaris Klijnsma.

Is het u ook opgevallen dat het mensbeeld dat aan de verschillende wetten die wij binnen het sociaal domein uitvoeren ten grondslag ligt, heel sterk van elkaar verschilt?

In artikel 44 lid 1 Participatiewet (PW) is bepaald dat de bijstand wordt toegekend vanaf de dag van melding, tenzij op die dag nog geen recht op bijstand bestaat.

Bij het opleggen van een bestuurlijke boete moet de mate van verwijtbaarheid worden beoordeeld. En dat is behoorlijk lastig!