Is uw IC-er al ‘bewust onbekwaam’? De weg naar rechtmatigheidsverantwoording per 2021

Wist u écht wat u deed?

Natuurlijk wist u wat u deed, maar vanaf 2021 moet u nog meer aandacht besteden aan de volgende onderdelen:

  • de opzet van het proces en de door u getroffen beheersmaatregelen
  • het in beeld hebben van de risico’s zodat u niet voor verrassingen komt te staan
  • een doordachte aanpak, met steekproeven die passend en representatief zijn
  • het met voldoende diepgang uitvoeren van de interne controlewerkzaamheden en het vastleggen van het controlespoor

Dus zorg dat binnen uw gemeente de processen op orde zijn, de risico’s en beheersmaatregelen in beeld zijn en dat u controleert of de beheersmaatregelen ook werken. Uw gemeente doet het ongetwijfeld goed, maar zonder de extra controlewerkzaamheden en herstelacties van de accountant bent u volledig aangewezen op een goed proces. Afhankelijk van hoe goed uw gemeente nu al is georganiseerd kan het optimaliseren van de processen een flinke klus zijn.

Rechtmatigheidsverantwoording: Weet u wat de gemeenteraad wil?

Denk ook eens aan de ontvanger van de rechtmatigheidsverantwoording, de gemeenteraad. Aan welke informatie heeft de raad eigenlijk behoefte? Strikt genomen zal het college met de invoering van een rechtmatigheidsverantwoording zich uitsluitend hoeven te verantwoorden over de financiële rechtmatigheid. De raad heeft echter een kaderstellende en controlerende rol en kijkt daarbij, anders dan uw accountant, in de praktijk graag naar wat de uitgaven de inwoner opgeleverd hebben. Om deze rol goed te kunnen vervullen heeft de raad niet genoeg aan alleen financiële informatie, maar heeft zij ook behoefte aan informatie over de doelmatigheid van bestedingen, de doeltreffendheid van beleid en de maatschappelijk toegevoegde waarde van uw rechtmatig verstrekte middelen.
Als u aan deze informatiebehoefte van de raad wilt voldoen, is er dus meer nodig dan inzicht in de rechtmatige besteding van middelen. U moet dan ook aangeven óf en zo ja hoe de doelstellingen van de organisatie zijn bereikt en welke risico’s in de weg staan bij het realiseren van die doelstellingen. Het risico bestaat dat er op volstrekt rechtmatige wijze veel geld is uitgegeven, maar dat de inzet van deze middelen geen maatschappelijk toegevoegde waarde heeft gehad. De inwoner heeft dan geen meerwaarde ervaren van de rechtmatig uitgegeven budgetten. Dit betekent dat risico’s niet uitsluitend betrekking hebben op de financiële rechtmatigheid.

Brede analyse

Hoe komt u tot een brede analyse van de risico’s die spelen in uw organisatie? Zijn alle risico’s in beeld? Heeft u nagedacht over risico’s die ervoor kunnen zorgen dat inwoners die er recht op hebben niet de voorzieningen krijgen die zij nodig hebben?
Beantwoord deze vragen voordat u aan de slag gaat met het (her)beschrijven van uw processen en het treffen van beheersmaatregelen. Zo zet u de eerste stap van een rechtmatigheidsverantwoording naar een breder in control statement. ‘In control zijn’ houdt in dat u ervoor zorgt dat de doelstellingen van de organisatie worden bereikt. Dat betekent niet dat alles meteen goed gaat, maar wel dat u zich bewust bent van wát goed gaat en wat beter kan. Alleen als u durft te reflecteren op de kwaliteit van uw dienstverlening, kunt u zich bewust zijn van de mogelijkheden van verbetering en er werk van maken dat u bewust bekwaam de dienstverlening levert waar inwoners recht op hebben. En – nog belangrijker – die inwoners nodig hebben.
Met rechtmatig handelen wordt bedoeld dat baten, lasten en balansmutaties rechtmatig tot stand zijn gekomen.

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Ger Ramaekers helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

“Armoedebeleid door de jaren heen: we weten allang wat werkt”

Leven in armoede is hard werken, en armoedebestrijding is complex. Als je weet hoe dit zich door de jaren heeft ontwikkeld, kan je dat helpen in de ondersteuning van inwoners, stelt Wilma Kuiper. “Het is allang duidelijk wat werkt en niet werkt.”

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog laten Renée van der Burg en mr. Petra Gerritsen zien welke ruimte gemeenten hebben om alsnog te schakelen.