Cliëntenparticipatie in het brede sociale domein is een uitdaging. Het terrein is zo breed dat het moeilijk te behappen is voor cliëntenadviesraden. Voor professionele organisaties vergt integraal werken al veel overleg, structureren en dwarsverbanden leggen. Voor leden van een cliëntenadviesraad is dat niet anders. Maar hoe blijven organisaties – inclusief cliëntenadviesraden – verbonden met hun doelgroep?

Een cliënt vraagt: “Bij de aanvraag van een rolstoel werd gevraagd naar mijn medisch dossier. Maar wat ik allemaal nog meer mankeer behalve dat mijn benen het niet goed doen, dat is toch niet belangrijk voor de rolstoel die ik nodig heb?”

Onze nieuwe Omgekeerde Modelverordening voor het sociaal domein is nu beschikbaar. Deze integrale verordening maakt de transformatie mogelijk. Toegankelijk, in begrijpelijke taal en vanuit het perspectief van de burger geschreven.

Elke cliëntenadviesraad heeft zijn eigen stijl en manier om de gemeente te adviseren. Dit blijkt uit een kleinschalige analyse van adviesbrieven door Stimulansz.

Besteedt uw cliënten- of adviesraad evenveel tijd aan het praten met cliënten als aan het praten met de gemeente?

Leden van de Staten-Generaal,

Ik zou liever willen zeggen: beste allemaal! Dit omdat ik van mening ben dat de wetgeving in het sociaal domein ons allemaal aangaat. Ook al hoeft u persoonlijk (gelukkig) geen beroep op één van deze wetten te doen, misschien is er een familielid of vriend die dit wel moet doen. Of misschien bent u wel bij het sociaal domein betrokken als professional.

Veel gemeenten zijn intussen bekend met het gedachtegoed van de Omgekeerde Toets: niet de wet maar het effect als uitgangspunt.

Tijdens het congres van de Landelijke Cliëntenraad vroegen wij aan 75 cliëntenraadsleden of ze één voorbeeld konden noemen van slechte bejegening.

Gemeenten zijn het erover eens dat de inbreng van burgers en cliënten belangrijk is voor het draagvlak van het beleid in het sociaal domein.

Inspirerend noemden veel deelnemers de conferentie Tussen Wil en Wet van 10 februari 2017. Het ging over sociaal ondernemen door mensen met een uitkering.

Ik las begin 2017 dat de grootste uitdaging voor gemeenten dit jaar is om ‘midden in de samenleving’ te staan.

Ze was dertien jaar geleden voor het laatst uit eten geweest, vertelde ze op het jaarlijkse etentje van de cliëntenadviesraad. ‘Geniet er nu maar van’ was de spontane reactie.