Begrafenispolis contant maken bij schuldhulpverlening?

Bij de helpdesk van Stimulansz komen wekelijks veel vragen binnen van beleidsinhoudelijke of juridische aard over schuldhulpverlening. Deze week geeft expert Corinne Berhitu antwoord op een vraag over het contant maken van een begrafenispolis.

Vraag

Een ouder echtpaar (70 en 65 jaar oud) komt in aanmerking voor schuldhulpverlening. Alles wat vermogenswaarde heeft, moet contant worden gemaakt om de schuld te doen verminderen. Het echtpaar heeft een begrafenispolis. Moeten we deze contant maken? Welke afwegingen kunnen we maken?

Antwoord

De begrafenisverzekering kan een verzekering in natura zijn of een verzekering waarbij je vermogen opbouwt (soort levensverzekering).
Bij een verzekering in natura bouwt de verzekerde geen vermogen op, die kan de klant dus niet afkopen. Maar de klant kan deze verzekering  wel premievrij maken. De kosten van de premie drukken dan niet meer op het bestedingsbudget.
Het afkopen van een verzekering waarbij vermogen wordt opgebouwd, kent twee nadelen:

  • Er zitten fiscale consequenties aan. De klant moet er meestal belasting over betalen.
  • De klant moet er vaak een boete over betalen.

In de geschetste situatie zal premievrij maken een betere keuze zijn.
De kosten van een uitvaart zijn bovendien een kostenpost voor de nabestaanden, niet voor de overledene zelf. Het is hier natuurlijk wel een lastige situatie dat het om een echtpaar gaat. Als één van beiden eerder overlijdt, moet de ander dus die kosten dragen. En dat gaat niet, dus dan moet de gemeente bijzondere bijstand betalen. Daarmee draait de gemeente straks op voor de schulden van dit echtpaar en dat geeft natuurlijk een wonderlijke situatie.

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Mr. Corinne Berhitu helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog lees je welke ruimte gemeenten dan hebben om alsnog te schakelen.

Een elektrische fiets als re-integratievoorziening Pw naar werk?

Een inwoner die al jaren bijstand ontvangt, heeft na een intensief begeleidingstraject zicht op werk. De verwachting is dat deze inwoner duurzaam uit zal stromen. De inwoner heeft een medische beperking en in verband daarmee hulp nodig om naar het werk te gaan. Een elektrische fiets lijkt de goedkoopst passende oplossing. Zo nodig wil de inwoner de kosten wel terugbetalen. Kan de gemeente zo’n fiets als re-integratievoorziening faciliteren?