Bij ouderen kunnen op een bepaald moment, meestal aan het eind van hun leven, problemen ontstaan met zelf boodschappen doen, vervoer regelen of geld beheren. Vaak springen kinderen of andere familieleden dan bij. Zij regelen alles en kunnen vaak ook beschikken over de rekening van de oudere. Meestal gaat dat in de vorm van een ‘en/of-rekening’. Met een en/of-rekening kunnen de rekeninghouders zowel gezamenlijk als ieder afzonderlijk over het geld op de rekening beschikken. Uit oogpunt van mantelzorg is dit prachtig. Ouderen kunnen daardoor langer zelfstandig blijven en bewindvoering is niet snel nodig. In goed overleg regelt dit zich in familieverband of in vriendenverband.
Is het familielid echter een bijstandsgerechtigde, dan kan deze goed bedoelde hulp ook verkeerd uitpakken. Het feit dat een bank- of girorekening op naam van de bijstandsgerechtigde staat, rechtvaardigt volgens rechtspraak de vooronderstelling dat het op die rekening staande saldo bij het vermogen van de bijstandsgerechtigde hoort (zie ECLI:NL:CRVB:2015:4542). Zelfs als de rekening niet op naam van de bijstandsgerechtigde staat, maar hij met de pas van de rekeninghouder kan pinnen, dan kan ook worden aangenomen dat de bijstandsgerechtigde redelijkerwijs over (het geld op) die rekening kan beschikken (zie ECLI:NL:CRVB:2010:BN7848).
De bijstandsgerechtigde moet met bewijzen aannemelijk kunnen maken dat hij in redelijkheid niet over de bankrekening kan beschikken. Anders ziet de gemeente het geld op deze rekeningen als vermogen van de bijstandsgerechtigde.
Als een bijstandsgerechtigde over een rekening van een ander kan beschikken, dan moet hij dit melden aan de gemeente. Het maakt niet uit of het gaat om spaarrekeningen, betaalrekeningen of jongerenrekeningen. Het niet melden kan leiden tot een boete (verzamelbrief SZW 2018/1), zelfs als de bijstandsgerechtigde geen gebruikmaakt van die rekening.
Gemeenten hoeven dit soort rechterlijke opvattingen niet zonder meer over te nemen. Gemeenten kunnen eigen keuzes maken. De rechter toetst slechts of de keuze van de gemeente redelijk is. Het was de rechter zelf die bovengenoemde ‘strikte’ rechtspraak nuanceerde door het volgende aan te geven:
Aldus is de hoofdlijn verder genuanceerd. Maar dat neemt niet weg dat de bijstandsgerechtigde mantelzorger op eieren loopt als hij incidentele lasten van bijvoorbeeld zijn ouder voldoet met de betaalkaart of geld overboekt naar zijn eigen rekening. Blijkt achteraf dat goede documentatie hierover ontbreekt, wat in het mondeling verkeer tussen de bijstandsgerechtigde en zijn ouder heel aanvaardbaar is, dan komt de bijstandsgerechtigde in grote problemen. Eenvoudige handelingen als benzine tanken omdat je je moeder naar het ziekenhuis moet brengen of even snel wat levensmiddelen (voor je moeder) betalen, kunnen dan snel worden uitgelegd als bestedingen voor jezelf.
Gaat het om de bijstand en en/of-rekeningen, dan zijn dit belangrijke tips voor de bijstandsgerechtigde en de gemeente:
Voor de bijstandsgerechtigde:
Voor de gemeente:
Wilt u meer inzicht in de Participatiewet? Raadpleeg Inzicht sociaal domein. Heeft u nog geen toegang? Vraag gratis een proefabonnement aan.