Evelien Meester

Houdt u zich bezig met re-integratie en participatie? Dan is dit een echte aanrader. Angela Duckworth heeft jarenlang onderzoek gedaan naar ‘de gritfactor’ en heeft daar een boek over geschreven. Ik kende de term ‘grit’ niet (behalve dan als steengruis), maar hier gaat het om een positieve eigenschap die gebaseerd is op doorzettingsvermogen samen met de passie voor een langetermijndoel. En die eigenschap blijkt van doorslaggevend belang te zijn voor de vraag wat sommige mensen succesvol maakt en anderen niet. Een open deur? Misschien. Maar haar inzichten kunnen u helpen om mensen beter te begeleiden richting de arbeidsmarkt.

Als ik een wens mocht doen voor het sociaal domein voor de komende periode, dan is dat de invoering van de Wet Sociaal Domein. Deze wet zou geen traditionele wet zijn, maar een wet zonder regels! In plaats van strikte regels in onbegrijpelijk taalgebruik bevat deze wet een kader voor het hele sociaal domein. Dit idee is niet nieuw, 2 jaar geleden heeft Stimulansz daar ook over geschreven. Maar ik denk dat het sociaal domein er nu klaar voor is! Beluister nu de gehele alternatieve troonrede in onze Podcast.

Handhavers bestaan er in alle soorten en maten (het zijn net mensen). Dat is op zich niet zo wonderlijk, maar het is wel bijzonder dat die diversiteit niet geldt voor hun reputatie. In  veel gemeenten worden ze toch een beetje als ‘eng, star en rigide’ gezien. Is die reputatie wel terecht?

Jongeren hebben onder de Participatiewet een aparte status. In onderstaand artikel wordt beschreven op welke punten de regels voor jongeren afwijken. En worden de vragen waarom er andere regels gelden voor jongeren en of het onderscheid gerechtvaardigd is, behandeld. Het artikel eindigt met een advies hoe W&I kan bijdragen aan integraal werken voor jongeren. Want juist dat is, zeker voor jongeren, ontzettend belangrijk.

Met verbijstering heb ik afgelopen weekend in het NRC het artikel gelezen over het ‘sociaal kredietsysteem’. China wil een systeem invoeren dat herinnert aan het boek ‘1984’ van George Orwell. 1984 is een satire waarin de staat volledige controle over het individu heeft en gedrag volledig wordt voorgeprogrammeerd.  Al mijn alarmbellen gaan af, en dat terwijl ik juist overal kennis van gedrag promoot. Wat maakt dit anders?