Schuldhulp zonder drempels: waarom en hoe

Oud spul: het wetsvoorstel gemeentelijke schuldhulpverlening en artikelen daarover. En plots is het heel actueel wat ik lees: “De aanleiding om er in 2008 toch voor te kiezen een wettelijk kader in te voeren, was onder meer dat uit onderzoek bleek dat in te veel gemeenten de schuldhulpverlening niet toegankelijk was voor een ieder die daar behoefte aan had,…”
En in een ander artikel lees ik: “Met het huidige voorstel wil de regering daarom vooral randvoorwaarden scheppen. Meer specifiek gaat het dan om het realiseren van brede toegankelijkheid …”.
Helaas concludeert de Nationale ombudsman in zijn rapporten dat de toegankelijkheid van schuldhulpverlening nog steeds door (onbedoelde) drempels wordt gehinderd. En ook de Inspectie SZW deed hier onderzoek naar.

Drempels verlagen

Hoe kunnen gemeenten de drempels verlagen en de toegankelijkheid van schuldhulpverlening verbeteren? Die vraag wilde ik beantwoorden. ’Maar collega’s vroegen “Waarom zou een gemeente dat willen?”

  • Om maatschappelijke kosten terug te dringen. Iedere euro die een gemeente besteedt aan schuldhulpverlening, leidt tot een besparing van 2 euro aan maatschappelijke kosten binnen het gemeentelijk domein. Schulden leiden tot een verhoging van de maatschappelijke kosten. Hierbij kunt u denken aan armoede, sociale uitsluiting, huisuitzettingen, onverzekerbaarheid en afsluitingen van gas/elektriciteit.
  • Om de participatie van de inwoners te vergroten. Schulden belemmeren de participatie. Ook sociale contacten worden belemmerd door schulden.

Redenen genoeg om een heldere infographic te maken voor gemeenten met 7 tips voor laagdrempelige en toegankelijke schuldhulpverlening. En die is op 13 september 2018 gepubliceerd op de site van Stimulansz en in onze kennisbank Inzicht Sociaal Domein.

Forse ambitie

Ik snuffel weer verder en vind de Startnotitie wettelijk kader minnelijke schuldhulpverlening. Het begint zo: “Een belangrijk uitgangspunt van het kabinetsbeleid is het voorkomen en wegnemen van drempels die participatie in gevaar brengen of zelfs belemmeren”. Omdat schulden participatie belemmeren, stelt het kabinet zich een forse ambitie om armoede en schulden te bestrijden. Naast de schuldenaar, de schuldeiser en de schuldhulpverlener, heeft ook de gemeente een rol. Die rol is (het zal u niet verbazen) het aanbieden van schuldhulpverlening die voor iedereen en zonder drempels toegankelijk is.
In de voetnoot staan een paar drempels genoemd: wachttijden, ingewikkelde formulieren en beperkte toegankelijkheid.
Voetnoten kun je over het hoofd zien, maar de 7 tips zijn luid en duidelijk!
Ps: Voordat iemand om hulp bij schulden vraagt zijn er al drempels te overwinnen. Mijn collega Wilma Kuiper heeft daar een mooie blog over geschreven. Wenkend perspectief in spannende context, Nadja Jungmann en Erica Schruer in Sociaal Bestek 4/2010
Wetsvoorstel schuldhulpverlening is bodemloos, Erik Rutten in Sociaal Bestek 4/2010

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Mr. Corinne Berhitu helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Rechtsstatelijk kompas: Betekenis van de Staatscommissie rechtsstaat

In de komende weken reflecteer ik in mijn columns op enkele aanbevelingen van het rapport ‘De gebroken belofte van de rechtsstaat’ van de Staatscommissie rechtsstaat. In dat rapport concludeert de Staatscommissie dat de belofte van de rechtsstaat voor een aanzienlijke groep burgers niet wordt ingelost. Eerder heb ik een algemene reflectie gegeven en gereflecteerd op aanbeveling 1. Deze column gaat over aanbeveling 2.

Pw in balans: In welke situaties gaan gemeenten met terugwerkende kracht bijstand verlenen?

Een van de wijzigingen door Pw in balans wordt het nieuwe artikel 44 lid 5 Pw. Hierdoor kan de gemeente vanaf 3 maanden voor de meldingsdatum bijstand verlenen als individuele omstandigheden dat noodzakelijk maken.

Toolkit + handreiking: Participatiewet in balans

Niet de regels, maar de mens centraal. Menselijke maat, vertrouwen en eenvoud, dat zijn de uitgangspunten van het wetsvoorstel Participatiewet in balans. Met 23 wetswijzigingen worden concrete stappen gezet om de door uitkeringsgerechtigden én uitvoerenden ervaren hardheden weg te nemen, de rechtszekerheid van uitkeringsgerechtigden te vergroten en de professionals voldoende ruimte te geven om hen daarbij te helpen.