Minimabeleid gemeente Hardenberg: “Meer inkomenszekerheid voor inwoners”

De gemeente Hardenberg wil met het aangescherpte minimabeleid meer zekerheid voor inwoners met een minimuminkomen.

Moeite om rond te komen

In de gemeente Hardenberg zijn ongeveer 1644 huishoudens die moeite hebben om elke maand rond te komen. Dit zijn huishoudens waar volwassenen maandelijks alles op alles moeten zetten om het hele gezin te eten te kunnen geven. Waar schaamte en uitzichtloosheid heersen, waar kinderen niet deel kunnen nemen aan schooluitjes of lid kunnen worden van een sportvereniging. Armoede heeft enorme gevolgen voor mensen. Wanneer iemand continu bezig is met wat wel en niet kan, met hoe het einde van de maand gehaald moet worden en met of je wel in staat bent om je kinderen te eten te geven, dan werkt dat verlammend en remt het hele gezin in hun ontwikkeling.

Plan op maat voor inkomenszekerheid

Ontwikkeling kan er echter juist toe kan leiden dat iemand wél de stap kan maken om uit deze situatie te geraken. Daarom kiest de gemeente Hardenberg voor een beleid waarmee niet alleen de gevolgen maar ook de oorzaak wordt aangepakt. “Dat betekent dat we met de betreffende huishoudens een plan op maat maken en zo zorgen voor inkomenszekerheid” zegt wethouder Gitta Luiten. “We kijken waar de behoefte ligt en bieden daar dan ondersteuning voor. Dat kan gaan van inkomensondersteuning tot schuldhulpverlening, en van het pak-je-kans-fonds tot begeleiding op de arbeidsmarkt.”

Focus op kinderen

Speciale aandacht is er in het plan voor kinderen. De stress die zij al op zeer jonge leeftijd ervaren kan leiden tot verminderde schoolprestaties. Ook hebben zij minder ontwikkelingsmogelijkheden doordat zij niet deel kunnen nemen aan sport, cultuur of extra studie. Dit leidt er uiteindelijk toe dat deze kinderen minder kansen hebben op de arbeidsmarkt en zo gaat armoede over op de volgende generatie. Dit maakt het extra belangrijk om kinderen een eerlijke kans te bieden om zich op school en in de samenleving te ontwikkelen. “Dat is niet alleen belangrijk voor de kinderen zelf, maar ook voor de toekomst van inwoners en ondernemers van de gemeente” aldus Luiten.

Signalering van financiële zorgen

Een structurele aanpak begint met signalering. Daarom zal de gemeente met verschillende professionals samenwerken in het signaleren van armoede en wordt er gekeken naar hoe gezorgd kan worden voor meer inkomenszekerheid. De gemeente zorgt steeds voor een logische, begrijpelijke en toegankelijke ondersteuning, zodat iedereen begrijpt waar het over gaat. Tenslotte richt het plan zich ook op preventie. Hiervoor zet de gemeente verschillende programma’s op scholen in, maar wordt ook aandacht besteed aan jongeren en ZZP’ers.
Bron: Gemeente Hardenberg
Dat kan met onze juridische kennisbank Inzicht Sociaal Domein

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Ger Ramaekers helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Wie zijn er anders: zij of wij?

Ken je dat vers van Annie M.G. Schmidt ‘de geit van dokter Sanders’ van vroeger? Mocht je het niet (meer) kennen, ik kan het echt aanraden om eens op te zoeken. Net als bij veel van haar andere versjes zit er een mooie wijsheid in verscholen. In dit geval is het probleem dat de geit van dokter Sanders, anders is dan de geit van dokter Snel. De beide dokters wringen in hun handen en huilen en besluiten om de geiten te ruilen. Helaas, het probleem blijkt niet opgelost. De geit van dokter Sanders is nog steeds anders….

Duurzame uitstroom begint bij goed intakemodel

Veel gemeenten worstelen met ermee: hoe kunnen we mensen die langdurig in de bijstand zitten, duurzaam laten uitstromen? Makkelijk is dat niet, erkent Tom Mushota. Maar er is meer mogelijk dan vaak wordt gedacht. “Het begint bij een goed model voor de intake.”

“Armoedebeleid door de jaren heen: we weten allang wat werkt”

Leven in armoede is hard werken, en armoedebestrijding is complex. Als je weet hoe dit zich door de jaren heeft ontwikkeld, kan je dat helpen in de ondersteuning van inwoners, stelt Wilma Kuiper. “Het is allang duidelijk wat werkt en niet werkt.”