Betalingsregeling? Ja graag! Of toch niet?

Inzet van gemeenten rondom vroegsignalering leidt tot een verschuiving binnen de schuldhulpverlening: steeds meer betalingsregelingen voor kleine betalingsachterstanden.

Maximale looptijd betalingsregeling

Hoewel dit een goede ontwikkeling is, is het treffen van een betalingsregeling niet altijd even gemakkelijk. Schuldeisers stellen voorwaarden aan het treffen van een betalingsregeling. In veel gevallen willen zij een vordering binnen 6, 12 of 24 maanden betaald hebben. Als men hier niet aan kan voldoen, is er geen betalingsregeling mogelijk. Het is opmerkelijk dat deze maximale looptijd wordt geëist, terwijl aan de andere kant wordt gesteld dat een schuld die binnen 3 jaar afgelost kan worden niet problematisch is. In de praktijk zijn deze situaties helaas wel problematisch doordat het vaak niet mogelijk is om een betalingsregeling te treffen.
Voorbeelden van schuldeisers die een maximale looptijd van een betalingsregeling hebben zijn de Belastingdienst, het CJIB en meerdere zorgverzekeraars. Uiteraard is het de bedoeling dat schulden betaald worden en hebben schuldeisers het recht om voorwaarden te stellen. Zij zijn juridisch namelijk niet verplicht om een betalingsregeling te treffen. Incassomaatregelen hebben bij mensen met schulden echter nauwelijks effect. Er is vaak geen geld om de vordering te betalen, waardoor mensen alleen maar verder in de problemen komen. Dit zorgt voor een stressvolle situatie, met alle gevolgen van dien.

Schuldregeling eenvoudiger te treffen dan een betalingsregeling

Mensen met betalingsachterstanden en de hulpverleners die hen begeleiden staan geregeld voor een grote uitdaging. Het lijkt soms dat een schuldregeling eenvoudiger te treffen is dan een betalingsregeling. De vraag is dan ook of er voor deze groep mensen dan maar een schuldregelingstraject opgestart moet worden. Dit traject kan dan binnen 36 maanden en met 100% betaling afgerond worden. Niet alle mensen staan echter open voor een schuldregelingstraject, waardoor zij waarschijnlijk geen oplossing vinden voor de betalingsachterstanden. Daarnaast zitten er ook nadelen aan een schuldregelingstraject, zoals bijkomende voorwaarden en een BKR-registratie. Er kan in twijfel getrokken worden of dit alternatief de gewenste oplossing biedt voor een relatief kleine schuldsituatie.

Hulpvragen vanuit vroegsignalering

De hulpvragen van mensen met kleine betalingsachterstanden zullen naar verwachting nog verder toenemen vanwege de inzet van vroegsignalering. De gemeente zal in veel gevallen een aanbod voor een gesprek gaan doen. Het is belangrijk om in dit gesprek een passende oplossing te kunnen bieden. Dit voorkomt verhoging van de schulden of te hoge betalingsregelingen waardoor er onvoldoende geld overblijft om van te leven.

Wat kunt u als gemeente doen?

Als gemeente kunt u (lokale) schuldeisers stimuleren om akkoord te gaan met een langere looptijd door met hen in gesprek te gaan over het belang van een betalingsregeling. Want wanneer de betalingsachterstanden niet tijdig worden opgelost, zijn grotere financiële problemen te verwachten. De kans dat de achterstand dan volledig kan worden betaald, wordt kleiner.
Wanneer een betalingsregeling niet mogelijk blijkt te zijn, is het herfinancieren van de betalingsachterstanden een goed alternatief. Heeft uw gemeente geen overeenkomst met een (krediet)bank? Dan is het belangrijk om dit alsnog te organiseren, zodat er aan uw inwoners een goed aanbod in het kader van schuldhulpverlening kan worden gedaan.Dat kan met onze juridische kennisbank Inzicht Sociaal Domein!

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Redactie helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

“Armoedebeleid door de jaren heen: we weten allang wat werkt”

Leven in armoede is hard werken, en armoedebestrijding is complex. Als je weet hoe dit zich door de jaren heeft ontwikkeld, kan je dat helpen in de ondersteuning van inwoners, stelt Wilma Kuiper. “Het is allang duidelijk wat werkt en niet werkt.”

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog laten Renée van der Burg en mr. Petra Gerritsen zien welke ruimte gemeenten hebben om alsnog te schakelen.