De Omgekeerde Toets®: met welke bril kijk jij?

Met welke bril kijk jij naar een casus in het sociaal domein? Een rechtmatigheidsbril? Een doelmatigheidsbril? Kijk je vanuit de wet die je uitvoert? Of kijk je met je eigen normen en waarden?
Vrouw en man naast elkaar

Het is belangrijk je als professional in het sociaal domein bewust te zijn van de bril waarmee je kijkt,  omdat het onbedoeld van invloed kan zijn op besluiten die je neemt. We denken allemaal dat we heel objectief en analytisch te werk gaan in het beoordelen van een situatie maar de waarheid is weerbarstiger. Dat geldt voor uitvoerenden in het sociaal domein maar net zo goed voor alle inwoners die vragen bij de gemeente neerleggen. Ook zij kijken naar hun situatie door een gekleurde bril. Laten we de bril van de inwoner voor het gemak de leefwereld noemen en de bril van de gemeente de systeemwereld. In veel casussen staan deze twee werelden lijnrecht tegenover elkaar.

Clash tussen werelden

Een voorbeeld uit mijn vroegere werk als Wmo consulent: een inwoner meldt zich met de vraag voor een specifieke rolstoel voor zijn dochtertje van bijna 3 jaar. Een prachtig apparaat met maar één bezwaar: het is niet in Nederland verkrijgbaar. Er is geen importeur of leverancier. De rolstoel is op papier fantastisch maar zeker weten of het ook voor dit kind gaat werken doet de gemeente niet. De rolstoel kost daarbij ook meer dan € 10.000, en dat is veel geld voor een voorziening waarvan we niet weten of het werkt. Het antwoord luidt daarom: nee. Dit is een flinke clash tussen leefwereld (we willen een rolstoel) en de systeemwereld (nee, die komt er niet).

Effect

Wat enorm bleek te helpen om deze impasse te doorbreken: inzoomen op het effect wat deze vader en moeder wilden bereiken voor hun kindje. Zij wilden graag dat hun kind de wereld kon ontdekken, veilig kon spelen en zich cognitief en motorisch kon ontwikkelen. Dat vindt niemand gek. Sterker nog: dat wilde de gemeente ook. Samen met ouders konden we de leefwereld en systeemwereld loslaten en kijken naar een andere oplossing om die effecten te bereiken.

Omgekeerde Toets®

Het centraal stellen van het effect is stap 1 van de Omgekeerde Toets® van Stimulansz. Een cruciale stap om samen met inwoners te bepalen wat zij nodig hebben. En dat is vaak iets anders dan zij vragen. Zet ook het effect centraal! Sluit je aan bij de grote groep van gemeenten die werken met de omgekeerde toets®. 

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Anitra Vink helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog lees je welke ruimte gemeenten dan hebben om alsnog te schakelen.

Een elektrische fiets als re-integratievoorziening Pw naar werk?

Een inwoner die al jaren bijstand ontvangt, heeft na een intensief begeleidingstraject zicht op werk. De verwachting is dat deze inwoner duurzaam uit zal stromen. De inwoner heeft een medische beperking en in verband daarmee hulp nodig om naar het werk te gaan. Een elektrische fiets lijkt de goedkoopst passende oplossing. Zo nodig wil de inwoner de kosten wel terugbetalen. Kan de gemeente zo’n fiets als re-integratievoorziening faciliteren?