Anitra Vink

Werken vanuit de bedoeling. U heeft deze term vast vaak voorbij horen komen. Maar wat wordt hiermee bedoeld? Wat is nu precies die bedoeling? Maak kennis met Karien, een alleenstaande moeder van 43 en haar 3 kinderen, Sven van 14, Luuk van 11 en Maaike van 8 voor het antwoord op deze vraag.

Welke Wmo-consulent herkent deze situatie: u heeft een herindicatie uitgevoerd bij een cliënt die een oude AWBZ-indicatie voor begeleiding had. U heeft een indicatie gesteld voor de meest passende vorm van begeleiding voor deze cliënt.

Hebt u wel eens de integrale bril opgezet? Met deze bril kunt u in- en uitzoomen: in plaats van alleen naar die ene vraag van de jongere te kijken en daar een oplossing voor te bedenken, kijkt u naar het grote geheel. En ineens valt het u op dat er niet alleen een probleem op bijvoorbeeld het gebied van geld speelt (de vraag waar de jongere mee kwam).

Een kwetsbare jongvolwassen vrouw van 18-  meldt zich bij uw gemeente met een probleem. Er is een  oplossing maar die past niet precies binnen de kaders van de Jeugdwet, Wmo of Participatiewet. Daardoor moet er eventueel gekozen worden voor een oplossing die wel wettelijk passend is maar veel duurder. Herkenbaar of niet? De schotten in het Sociaal Domein bepalen dan de te kiezen route. Zou dat niet anders moeten of kunnen?

Sinds de overheveling van de voorziening begeleiding vanuit de oude AWBZ naar de Wmo in 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor het stellen van indicaties hiervoor. Tijdens het onderzoek van Wmo-consulenten blijkt vaak dat huisgenoten ondersteuning bieden bij de begeleiding van cliënten. Maar wanneer spreken we dan van gebruikelijke hulp en wanneer niet? En wat is mantelzorg in dit soort situaties?