Verlengde jeugdhulp nodig voor meisjes na seksuele uitbuiting

Uit onderzoek van kinderrechtenorganisaties Defence for Children en ECPAT blijkt dat specialistische hulp voor meisjes na seksuele uitbuiting niet goed geregeld is. Waardoor er voor en na het achttiende levensjaar inadequate hulp geboden wordt.

Gespecialiseerde doorlopende zorg

Een flink aantal van de kinderen die te maken krijgt met seksuele uitbuiting komt terecht in een gesloten jeugdhulpinstelling. In vrijwel alle gevallen is dat tegen de eigen wil in en helpt de repressieve setting niet voor het herstel. Volgens de kinderrechtenorganisatie moet er gespecialiseerde en doorlopende zorg komen voor slachtoffers van seksuele uitbuiting. “Je kunt wel iemand proberen te helpen door over een probleem te praten,” zegt Debbie (21) uit eigen ervaring. “Maar als je niet echt naar de toekomst kijkt en naar een oplossing, dan blijf je waar je op dat moment bent en kom je niet zoveel verder.” Zonder toekomstperspectief is het risico groot weer in handen te vallen van een uitbuiter. Het ontbreekt op dit moment aan voldoende gespecialiseerde ambulante of kleinschalige opvang in een landelijke instelling met een open karakter. Een trajectbenadering met zo veel mogelijk vaste hulpverleners tot het moment dat een meisje er daadwerkelijk aan toe is om zonder ondersteuning verder te kunnen, is waar behoefte aan is, blijkt uit het rapport.

Zorgplicht

Gemeenten en de Rijksoverheid moeten zorgen voor effectieve bescherming van slachtoffers van seksuele uitbuiting. Volgens het VN-Kinderrechtenverdrag is het de taak van de overheid om kinderen de juiste hulp en zorg te bieden en kinderen en hun ouders te beschermen, te helpen en te ondersteunen bij re-integratie in de samenleving. Zowel bij de hulpverlening als in het strafproces moet het belang van het minderjarige slachtoffer voorop staan. Gemeenten hebben een zorgplicht en moeten in 2022 lokaal beleid hebben voor de aanpak van mensenhandel.

Coalitie tegen seksuele kinderuitbuiting

Het onderzoek maakt onderdeel uit van de werkzaamheden van de Coalitie tegen Seksuele Kinderuitbuiting. Deze coalitie heeft tot doel seksuele uitbuiting van kinderen in Nederland te bestrijden. Defence for Children – ECPAT, het Centrum tegen Kinderhandel en Mensenhandel (CKM) voeren het programma uit.

Jeugdhulp 18+

Ook Stimulansz pleit voor een verbetering van jeugdhulp na de achttiende verjaardag van jongeren. Al in 2018 schreef adviseur Pieter-Jan de Jongh een artikel over het belang van goede jeugdhulp voor jongeren tussen de 16 en 27 jaar. In het artikel pleitte Pieter-Jan de Jongh voor een andere, meer flexibele en proactieve houding van gemeenten ten opzichte van meerderjarige jongeren.Casus-01—ACasus-01—B

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Ger Ramaekers helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog lees je welke ruimte gemeenten dan hebben om alsnog te schakelen.

Een elektrische fiets als re-integratievoorziening Pw naar werk?

Een inwoner die al jaren bijstand ontvangt, heeft na een intensief begeleidingstraject zicht op werk. De verwachting is dat deze inwoner duurzaam uit zal stromen. De inwoner heeft een medische beperking en in verband daarmee hulp nodig om naar het werk te gaan. Een elektrische fiets lijkt de goedkoopst passende oplossing. Zo nodig wil de inwoner de kosten wel terugbetalen. Kan de gemeente zo’n fiets als re-integratievoorziening faciliteren?