Hoe wordt de bedoeling in het sociaal domein bij u ‘doorgefluisterd’?

Ze hebben veel geïnvesteerd in de basis: de inkoop, de organisatie van de toegang, de administratieve processen, regionale en lokale samenwerking en nog veel meer. Vervolgens is men gaan kijken in hoeverre die zaken onderling steeds meer in verband met elkaar gebracht kunnen worden. Zo krijgen thema’s als zorg dichtbij, integraliteit, eigen kracht en bewonersinitiatieven langzamerhand handen en voeten.

Gewenste effect

De moeilijkheid is dat het door de gemeente gewenste effect ook goed moet landen in de samenleving. Maar er zijn vele schakels tussen de wens van college en raad en de dienstverlening aan de burger. Het gewenste effect is neergelegd in missie en visie en vertaald naar beleid. Vervolgens komen er verordeningen, beleidsregels, bestekken en contracten die door verschillende instanties uitgevoerd moeten worden. Die hebben ieder hun eigen werkwijze en manier van dienstverlening aan de burger.

Telefoonspel

Dit doet mij denken aan het spelletje dat we vroeger op school speelden: het telefoonspel. De klas zat in een kring. Nummer één fluisterde iets in het oor van nummer twee. Nummer twee fluisterde dat zinnetje of woord weer door naar nummer drie, en zo verder. De laatste in de rij moest hardop zeggen wat hij had gehoord. Het lukte nooit om de boodschap tot het eind door te geven. Er was teveel afleiding, iedereen had een eigen interpretatie, de één nam het serieuzer dan de ander. De verbazing bij de laatste was groot als hij hoorde wat de eerste had doorgegeven.
Iets vergelijkbaars heb ik de laatste tijd regelmatig bij gemeenten aangetroffen. We vragen bij de trainingen omgekeerde toets aan uitvoerders wat in hun organisatie de bedoeling is. En hoewel ze vaak de goede dingen doen, weten ze regelmatig niet waarom ze dingen doen zoals ze die doen. Ze weten bijvoorbeeld dat het goed is om een boodschappen- of klussendienst op te zetten, maar niet dat dat is om mensen langer zelfstandig te laten wonen. Met andere woorden: wat de beleidsmakers bedoeld hebben, is niet goed ‘doorgefluisterd’ aan de uitvoerders.

Thermometer sociaal domein

Met onze Thermometer sociaal domein volgen we het ‘doorfluisteren’ in een gemeente. Van bestuur tot uitvoering brengen we in beeld wat men weet van effecten, beleid, opdrachten en dienstverlening  op vlakken als eigen kracht, integraliteit en financiën. Zo schetsen we een beeld van wat er goed gaat en welke stappen nodig zijn om het beleid toekomstbestendig te maken en om de gewenste effecten te bereiken. We hebben dit idee in samenwerking met de gemeente Noordoostpolder uitgewerkt.

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Gerrit van Romunde helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Wie zijn er anders: zij of wij?

Ken je dat vers van Annie M.G. Schmidt ‘de geit van dokter Sanders’ van vroeger? Mocht je het niet (meer) kennen, ik kan het echt aanraden om eens op te zoeken. Net als bij veel van haar andere versjes zit er een mooie wijsheid in verscholen. In dit geval is het probleem dat de geit van dokter Sanders, anders is dan de geit van dokter Snel. De beide dokters wringen in hun handen en huilen en besluiten om de geiten te ruilen. Helaas, het probleem blijkt niet opgelost. De geit van dokter Sanders is nog steeds anders….

Duurzame uitstroom begint bij goed intakemodel

Veel gemeenten worstelen met ermee: hoe kunnen we mensen die langdurig in de bijstand zitten, duurzaam laten uitstromen? Makkelijk is dat niet, erkent Tom Mushota. Maar er is meer mogelijk dan vaak wordt gedacht. “Het begint bij een goed model voor de intake.”

“Armoedebeleid door de jaren heen: we weten allang wat werkt”

Leven in armoede is hard werken, en armoedebestrijding is complex. Als je weet hoe dit zich door de jaren heeft ontwikkeld, kan je dat helpen in de ondersteuning van inwoners, stelt Wilma Kuiper. “Het is allang duidelijk wat werkt en niet werkt.”