Begeleiding in de Wmo 2015 indiceren

Om tot een goede afweging te komen bij gebruikelijke hulp en begeleiding, is het van belang om zorgvuldig onderzoek te doen. Expert Anitra Vink geeft antwoord op een vraag over het indiceren van begeleiding.

Vraag

Ik ben op huisbezoek geweest bij een man met een psychiatrische aandoening. Hij heeft individuele begeleiding nodig. Hij heeft al een indicatie voor een pgb van 12 uur per week. Dit is zo overgeheveld vanuit de oude AWBZ en tot nu toe steeds verlengd. Nu moet er een herindicatie worden gesteld. De indicatie zelf is mij wel helder, maar nu blijkt dat de begeleiding wordt geleverd door de vrouw van meneer en ik heb het idee dat hierbij ook gebruikelijke hulp een rol speelt. Hoe moet ik aankijken tegen gebruikelijke hulp bij begeleiding?

Antwoord

Om tot een goede afweging te komen bij gebruikelijke hulp en begeleiding, is het van belang om zorgvuldig onderzoek te doen. De Wmo schrijft precies voor waar dit onderzoek aan moet voldoen. Dit kun je lezen in artikel 2.3.2. Wmo 2015. Hierin staat vermeld dat je in het onderzoek gebruikelijke hulp moet meenemen (lid 4 onder b).
Een goed onderzoek start altijd met een gesprek met de cliënt en de mensen in zijn directe omgeving. In dit geval is dat een gesprek met meneer en mevrouw. Centrale vragen zijn: wat is er aan de hand en wat precies lukt er niet? Het beste kun je dit uitzoeken door een gemiddelde dag van de cliënt door te nemen. De cliënt wordt wakker, en dan? Wat lukt er dan niet en wat wél? Door dit zo concreet mogelijk te maken, zet je de eerste stap.
De logische vervolgvraag bij de taken die niet lukken is: wie neemt deze taken dan over en hoe ziet die hulp eruit? Gaat het om overnemen of om activeren? Er zullen vaak activiteiten worden overgenomen die tot de gezinstaken van alledag behoren. Dat zijn taken die ook door moeten lopen als de cliënt onverhoopt niet thuis is, bijvoorbeeld door opname. De huur moet worden betaald, eventuele kinderen moeten worden verzorgd, het huis moet schoongemaakt worden, et cetera. Die taken kun je dus wegstrepen van de taken die overgenomen moeten worden.
Dan houd je nog een boel andere taken over. Die zijn misschien niet gebruikelijk om over te nemen van een volwassen man, maar dat wil niet zeggen dat de echtgenote ze niet kán doen. Daarover moet je in gesprek. En als de echtgenote de taken niet kan doen, is een pgb dan wel de juiste oplossing? Misschien is dan juist professionele ondersteuning het beste voor de cliënt en zijn vrouw. Dit levert dus een boel bespreekpunten op.

Wil je meer weten over dit onderwerp en verder de diepte in?
Meld je dan aan voor de training ‘Begeleiding in de Wmo 2015: van onderzoek tot indicatie’.

Pagina delen op socials

Meer weten over dit onderwerp?

Anitra Vink helpt je graag verder.

Nieuwsbrief Sociaal Domein

Binnen 5 minuten op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in het sociaal domein? Meld u aan voor onze gratis nieuwsbrief. Met onder andere blogs van experts, interessante whitepapers en toelichting op wet- en regelgeving.

Andere bekeken ook

Eén loket voor elke vraag: van het ‘wie’ naar het ‘hoe’

Ik loop al sinds 2004 mee in het sociaal domein. Het is de kunst om dan professioneel nieuwsgierig te blijven en met een open blik te kijken naar hoe we dingen doen zonder die als vanzelfsprekend te beschouwen. Juist door anders te kijken ontstaat ruimte voor verwondering en verwondering geeft ruimte voor verbetering. Een van die zaken waar ik me over verwonder is de vraag ‘wie moet iets oplossen’.

Kan een inburgeraar na 1,5 jaar nog van leerroute wisselen?

Gemeenten krijgen regelmatig te maken met inburgeraars voor wie de gekozen leerroute toch niet passend blijkt. Wat als die mismatch pas na 1,5 jaar aan het licht komt? In deze blog lees je welke ruimte gemeenten dan hebben om alsnog te schakelen.

Een elektrische fiets als re-integratievoorziening Pw naar werk?

Een inwoner die al jaren bijstand ontvangt, heeft na een intensief begeleidingstraject zicht op werk. De verwachting is dat deze inwoner duurzaam uit zal stromen. De inwoner heeft een medische beperking en in verband daarmee hulp nodig om naar het werk te gaan. Een elektrische fiets lijkt de goedkoopst passende oplossing. Zo nodig wil de inwoner de kosten wel terugbetalen. Kan de gemeente zo’n fiets als re-integratievoorziening faciliteren?