Als handhaver heeft u het niet makkelijk. U staat aan het einde van de keten van dienstverlening. Daardoor bent u voor uw werk afhankelijk van de kwaliteit van het werk van uw collega’s. Om het nog wat erger te maken, heeft u ook nog te maken met allerlei belangenconflicten waarin u betrokken raakt. Want bij dat gezin dat een hennepplantage op zolder heeft staan, is ook een jeugdhulpverlener betrokken. En die wil niet dat u actief gaat handhaven in dit gezin!

De transformatie van verzorgings- naar participatiesamenleving veronderstelt redzaamheid op een aantal gebieden. We moeten in staat zijn onze financiën zelf te regelen en onze gezondheid te managen. En we moeten zorgen dat we onze leervermogens maximaal benutten zodat  we onze werkloopbaan succesvol kunnen doorlopen.

Sommige jongeren van 18 jaar en ouder hebben problemen waar ze zelf niet goed uitkomen. Het vinden van de weg naar de juiste ondersteuning is ingewikkeld. Ook hulpverleners en wijkteammedewerkers lopen hier tegenaan. De 6 wegwijzers 18+ van Stimulansz helpen op een gestructureerde manier bij het herkennen en benoemen van de problemen die een jongere ervaart. En ze wijzen de weg naar een passende oplossing. Bij de wegwijzers hoort een gespreksleidraad.

Vandaag is het gratis online magazine ‘Integraal samenwerken voor de Jeugd’ verschenen. In het magazine gaat Evelien Meester in op jongeren in de bijstand en verder presenteren Anitra Vink en Pieter-Jan de Jongh een nieuwe methode om met 18+ jongeren het gesprek aan te gaan.

Ongeveer 15 procent van alle jongeren van 16 tot 27 jaar heeft problemen die zij niet zelfstandig op kunnen lossen. Gemeenten hebben een belangrijke taak bij het organiseren van hulp voor deze jongeren. Maar in de praktijk blijkt dat veel gemeenten hier moeite mee hebben.

Onze nieuwe Omgekeerde Modelverordening voor het sociaal domein is nu beschikbaar. Deze integrale verordening maakt de transformatie mogelijk. Toegankelijk, in begrijpelijke taal en vanuit het perspectief van de burger geschreven.

Om jeugdhulp in te zetten voor een kind jonger dan 16 jaar, is in principe toestemming nodig van beide ouders met gezag. Maar in de praktijk komt het steeds vaker voor dat één van de ouders geen toestemming geeft, waardoor de hulpverlening vastloopt.

Hebt u wel eens de integrale bril opgezet? Met deze bril kunt u in- en uitzoomen: in plaats van alleen naar die ene vraag van de jongere te kijken en daar een oplossing voor te bedenken, kijkt u naar het grote geheel. En ineens valt het u op dat er niet alleen een probleem op bijvoorbeeld het gebied van geld speelt (de vraag waar de jongere mee kwam).

Veel jongeren weten niet waar ze kunnen aankloppen voor hulp bij financiële problemen. Soms weten ze ook niet dat er speciale voorzieningen zijn waar ze gebruik van kunnen maken. Is dat een probleem?

Een kwetsbare jongvolwassen vrouw van 18-  meldt zich bij uw gemeente met een probleem. Er is een  oplossing maar die past niet precies binnen de kaders van de Jeugdwet, Wmo of Participatiewet. Daardoor moet er eventueel gekozen worden voor een oplossing die wel wettelijk passend is maar veel duurder. Herkenbaar of niet? De schotten in het Sociaal Domein bepalen dan de te kiezen route. Zou dat niet anders moeten of kunnen?

U stuurt elke week een groot aantal brieven naar klanten. U communiceert wat af. Het is fijn dat uw klanten goed geïnformeerd worden en weten waar ze aan toe zijn. Tenminste, daar gaat u van uit. Maar is dat ook zo? Zijn uw brieven wel effectief?

De vraag kwam van een instelling voor ambulante jeugdhulp: ‘We willen cliëntenparticipatie samen met jongeren en hun ouders vormgeven, maar het is ontzettend lastig.