Handhaving is in de uitvoeringspraktijk van de Wmo en Jeugdwet nog relatief nieuw en onbekend terrein. Met de komst van de Wmo 2015 en de Jeugdwet kregen gemeenten te maken met nieuwe doelgroepen en nieuwe vormen van ondersteuning, zoals begeleiding, beschermd wonen en jeugdhulp. Deze dure dienstverlening voor kwetsbare cliënten brengt extra frauderisico’s met zich mee.

Herman Tjeenk Willink maakt zich zorgen over de democratie. Maar hij heeft ook de hoop dat betrokken burgers, professionals op de werkvloer en rechters het tij kunnen keren. Wat kunnen we leren van deze oproep om groter te denken, kleiner te doen? Ik geef u drie tips waarmee u aan de slag kunt.

15 mei is het Verantwoordingsdag. Op Verantwoordingsdag 2019 leggen ministeries verantwoording af over de financiën en het gevoerde beleid van 2018. Wij hebben voor u de stukken doorgenomen en een samenvatting gemaakt van de beleidsontwikkelingen voor het sociaal domein.

‘Wat zou het mooi zijn als Speaking Minds bij ons nu verdergaat.’ Die reactie horen we vaak na de slotbijeenkomst. Daarom hebben we het afgelopen jaar hard gewerkt om ervoor te zorgen dat het project na de eerste periode gewoon doorloopt. En dat is in 3 gemeenten nu al het geval.

Een gemeente heeft besloten om de betaling van persoonsgebonden budgetten (pgb’s) van 7 cliënten op te schorten. Dit gebeurt in afwachting van de uitkomst van een rechtmatigheids- en kwaliteitsonderzoek naar hun zorgverlener, waar ze beschermd wonen. Ondanks het feit dat het toezichtsonderzoek nog niet is afgerond, vindt de gemeente dat er zoveel aanwijzingen zijn voor misstanden, dat er is overgegaan tot opschorting.

Stel. U wilt graag saucijzenbroodjes maken. Voor brooddeeg gaat u naar de bakker en vervolgens gaat u voor het saucijsje naar de slager. Daar moet u tot uw verbazing een aanvraagformulier invullen. De slager schat uw zelfredzaamheid hoog in en geeft u een koe. Verbijsterd gaat u terug naar de bakker, die uiteindelijk de koe van u overneemt en met de slager aan de slag gaat om samen een saucijs voor u te maken.

“Beleid heeft geen idee waar wij hier in de uitvoering mee te maken hebben.” Zomaar een opgevangen kreet van een klantmanager die met de moed der wanhoop probeert een balans te vinden tussen de regels en de praktijk.

Als kind riep ik al snel ‘zelf doen’. Daarmee zette ik de eerste stappen in autonomie. Later ging ik leren fietsen. Ook dat wilde ik graag zelf doen, maar ik had eerst mijn ouders nodig om de balans te vinden voordat ik het alleen kon.

Hoe krijgen we de financiën in de sector jeugdhulp op orde? Over deze vraag buigen diverse experts zich in het online magazine ‘Financiën Jeugdhulp: hoe krijgt u deze op orde?’. Gemeenten zijn sinds 2015 bestuurlijk en financieel verantwoordelijk voor jeugdhulp. Veel gemeenten komen echter niet uit met het budget.

Met het vaststellen van de omgekeerde verordening sociaal domein markeerde de gemeenteraad op 1 november een bijzondere mijlpaal voor de gemeente Kampen. De verordening bundelt tien gemeentelijke verordeningen in het sociaal domein (Jeugd, Zorg, Werk en Inkomen) en regelt de manier waarop de gemeente dit uitvoert, zoals het verstrekken van rolstoelen, huishoudelijke hulp, bijstand en jeugdhulp.

Wie werkt binnen het sociaal domein komt vaak de term regie tegen. En dan vooral als vraag: wie voert de regie? In de praktijk komt deze vraag vooral naar boven bij complexe situaties.

Schuldenproblematiek speelt bij veel groepen mensen. Een paar jaar geleden waren het de eigenwoningbezitters en de zzp’ers die een nieuwe doelgroep vormden bij gemeentelijke schuldhulpverlening. Sinds enige tijd is er speciale aandacht voor groepen die minder zelfredzaam zijn: mensen met een lichte verstandelijke beperking (LVB) en laaggeletterden. Ook zwerfjongeren vormen een kwetsbare doelgroep. Hoe kunt u deze jongeren bijstaan?