Aan een knop draaien heeft hetzelfde effect als een steen in de vijver gooien. Het veroorzaakt rimpelingen die alle kanten op gaan en een groot wateroppervlak in beweging brengen. In tegenstelling tot het gooien van een steen in de vijver is het in het echte leven lastiger voorspelbaar waar de rimpelingen zichtbaar worden en hoe groot ze zijn. Het is wel ontzettend leuk en nuttig om hierbij stil te staan.
Rimpelingen als kans
Die rimpelingen zijn geweldig en bieden allerlei kansen! Wat je nu investeert kan exponentieel groeien op termijn. De vraag is dus waar je in investeert en waar je die groei zichtbaar wil maken. Zo kan het investeren in bibliotheken positieve gevolgen hebben voor de leesvaardigheid van inwoners en daarmee voor hun kansen op school en de arbeidsmarkt (en voor alle andere aspecten van het leven waar geletterdheid belangrijk is). Het investeren in speeltuinen en groene (gras en bomen) en blauwe (water) schoolpleinen kan bijdragen aan een goede motoriek en een gezond gewicht bij kinderen , wat weer kan leiden tot minder zorgkosten jaren later voor deze groep. Door ondernemerschap in de gemeente te stimuleren in de breedste zin van het woord, kunnen ondernemers zelf in hun levensonderhoud voorzien, kunnen arbeidsplaatsen gecreëerd worden en kan de leefbaarheid in de wijk verbeteren.
Je hebt geluk!
Het ravijnjaar komt eraan en dat is een uitgelezen kans om te kijken naar wat echt nodig is. Een mooi moment om te vertragen en stil te staan bij wat jullie als gemeente belangrijk vinden en hoe je dat effect gaat bereiken. Door gemeentebreed vast te stellen wat jullie belangrijk vinden, kun je samenwerken aan deze opgaves. En dan kun je – na het vertragen – weer vol gas vooruit. Als iedere afdeling, ieder team en iedere ambtenaar vanuit de eigen expertise en vaardigheden bijdraagt aan het gezamenlijk gewenste effect, dan kun je met minder middelen meer bereiken. Zeker als je gebruikmaakt van de kracht van inwoners en (maatschappelijke) organisaties in de stad. Door daarnaast te standaardiseren en automatiseren waar het kan, houd je meer tijd over om daar waar nodig maatwerk te leveren. Pas als de (werk)processen in de basis op orde zijn, ontstaat ruimte om af te wijken waar nodig.
Hoe ziet dat eruit?
Stel dat ‘meedoen’ een van de opgaves is. Economische zaken kan dit aanvliegen vanuit bedrijvigheid die hieraan bijdraagt (werkgelegenheid), het ruimtelijk domein vanuit toegankelijkheid van openbaar vervoer en gebouwen. Het sociaal domein kan mensen die niet op eigen kracht mee kunnen doen ondersteunen door middel van (bijdragen in kosten of regelen van) vervoer of een budget waarmee ze deel kunnen nemen aan sport, muziek, bibliotheek, theater, of iets anders. Staat gezondheid bij jullie hoog op de agenda? Dan kan het ruimtelijk domein zich inzetten voor veilige voet- en fietspaden (met bankjes onderweg voor mensen die minder goed ter been zijn). Welzijn en sport kunnen zich inzetten voor een mooie keuze aan activiteiten waar mensen aan deel kunnen nemen en via het sportfonds kunnen mensen worden ondersteund die de middelen niet zelf hebben. Vergeet in beide gevallen niet te kijken naar initiatieven die al vanuit de mensen zelf komen. Buurtbarbecues zijn goed voor de sociale cohesie (meedoen), een straatspeeldag waarvoor de weg een dag afgesloten wordt laat zien hoe leuk bewegen is.
Kansen genoeg om van het ravijnjaar ook een mooi jaar te maken. Door alles goed te doen vanaf het begin en samen te werken kom je verder. Heb je goede voorbeelden? Ik hoor ze heel graag!