Praten over Privacy is ‘hot’, iedereen praat er over mee. Het is een onderwerp dat heel erg dichtbij komt. De ene medewerker is er veel meer mee bezig dan de ander. De kennis en het bewust gebruiken van persoonsgegevens in het dagelijks werk is iets dat in de praktijk vorm moet krijgen en moet groeien.

Privacy en gegevensuitwisseling in het sociaal domein zijn twee zaken die lastig combineren. Hoe kun je het integraal werken nu zo inrichten dat je en efficiënt werkt en ook de privacyregels in acht neemt? Dat is een vraag die bij veel gemeenten speelt.

Elke cliëntenadviesraad heeft zijn eigen stijl en manier om de gemeente te adviseren. Dit blijkt uit een kleinschalige analyse van adviesbrieven door Stimulansz.

Hebt u wel eens de integrale bril opgezet? Met deze bril kunt u in- en uitzoomen: in plaats van alleen naar die ene vraag van de jongere te kijken en daar een oplossing voor te bedenken, kijkt u naar het grote geheel. En ineens valt het u op dat er niet alleen een probleem op bijvoorbeeld het gebied van geld speelt (de vraag waar de jongere mee kwam).

Bijzondere bijstand is bedoeld voor noodzakelijke kosten die voortvloeien uit bijzondere omstandigheden. Dat klinkt vrij logisch, maar de invulling van deze voorwaarden is nog niet zo makkelijk. Want wie bepaalt welke kosten noodzakelijk zijn? En wie bepaalt welke omstandigheden bijzonder zijn? En hoe zorgt u ervoor dat de inwoners uit uw gemeente krijgen wat ze nodig hebben?

Leesbaar, toegankelijk en vooral: vanuit het perspectief van de burger geschreven. Dat kenmerkt onze nieuwe modelverordening voor het sociaal domein. De gemeente Kampen maakt hiervan al gebruik bij het opstellen van haar eigen verordening.

Veel jongeren weten niet waar ze kunnen aankloppen voor hulp bij financiële problemen. Soms weten ze ook niet dat er speciale voorzieningen zijn waar ze gebruik van kunnen maken. Is dat een probleem?

Een kwetsbare jongvolwassen vrouw van 18-  meldt zich bij uw gemeente met een probleem. Er is een  oplossing maar die past niet precies binnen de kaders van de Jeugdwet, Wmo of Participatiewet. Daardoor moet er eventueel gekozen worden voor een oplossing die wel wettelijk passend is maar veel duurder. Herkenbaar of niet? De schotten in het Sociaal Domein bepalen dan de te kiezen route. Zou dat niet anders moeten of kunnen?

Gemeenten zoeken nog wel eens naar mogelijkheden om de Participatiewet toch toe te passen, hoewel de wet soms geen ruimte geeft of knelt. De vorm waarin dit gebeurt verschilt: in het lopende werk, in de werkinstructies of in een beleidsregel of verordening. Ook de oogmerken zijn verschillend. Wat kan, en wat kan niet?

Het geld in de Wmo (en ook in de Jeugdwet) wordt niet altijd rechtmatig besteed. Fraude komt voor. Hoe voorkomt u dit? In de volgende blogreeks bieden wij u praktische informatie:

In de Wet maatschappelijk ondersteuning (Wmo 2015) staat dat van burgers die een aanvraag doen voor een Wmo-voorziening de identiteit moet zijn vastgesteld. Dit gebeurt aan de hand van een geldig document zoals genoemd in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht. Waarom gebeurt het dan niet zoals het hoort?

De vraag kwam van een instelling voor ambulante jeugdhulp: ‘We willen cliëntenparticipatie samen met jongeren en hun ouders vormgeven, maar het is ontzettend lastig.