Frans Kuiper

De financiële prikkelwerking van de Participatiewet leidt tot een aantal hardnekkige misverstanden. Het komt allemaal door het idee dat het beperken van de uitgaven leidt tot een structurele besparing op het bijstandsbudget, terwijl de echte besparing niet bij de gemeenten maar bij het Rijk terechtkomt. Bij de invoering van de Wet werk en bijstand in 2004 is dit beeld bewust door het Rijk gecreëerd.

Het heeft er alle schijn van dat  de Tweede Kamerverkiezing van 2021 nu al zijn schaduw vooruit werpt. Het CDA lanceert een plan om bijstand in te ruilen voor een baan. Iets wat overigens gewoon op basis van de wet al een opdracht is aan gemeenten om mensen naar betaald werk te laten uitstromen. De VVD lanceerde al eerder een proefballon voor verlaging van de bijstand, tenzij je een inspanning levert voor de samenleving. Functioneert de Participatiewet nu zo slecht dat we al weer aan een grootscheepse verbouwing van de bijstand moeten denken?

“Beleid heeft geen idee waar wij hier in de uitvoering mee te maken hebben.” Zomaar een opgevangen kreet van een klantmanager die met de moed der wanhoop probeert een balans te vinden tussen de regels en de praktijk.

Een paar jaar terug was ik op werkbezoek in Rotterdam. Om precies te zijn op het Afrikaanderplein in Rotterdam Zuid. De geboortegrond van de volksclub Feyenoord en destijds een van de Vogelaarwijken. We hadden een workshop over meedoen en stijging. Meedoen door mensen in een aandachtswijk en stijging door het verbeteren van de eigen economische positie. Tijdens de pauze liepen we een rondje door de buurt.

Het handboek Coöperatief bewonersbedrijf werd in ontvangst genomen door gedeputeerde economie Bert Pauli (Noord-Brabant) en beschrijft de praktijk en ervaringen van ONS Label Breda. Deze sociale coöperatie werd al in 2014 opgezet en is inmiddels uitgerold naar verschillende plekken in Nederland. Frans Kuiper schreef mee aan het handboek.